Powrót do C#

instrukcja if-else

Instrukcja if określa, która procedura zostanie uruchamiana na podstawie wartość wyrażenia logicznego Boole’a. Konieczne jest określenie jednego lub więcej warunków, które będą oceniane, lub testowane przez program, wraz z działaniem lub działaniami, które mają być wykonane. Prosta forma instrukcji if sprawdza warunek i podejmuje działanie, jeśli warunek nie jest spełniony, działanie nie jest podejmowane.

 

Dla pojedynczej instrukcji nawiasy klamrowe są opcjonalne, ale zalecane. Poniższy przykład sprawdzi, czy zmienna k jest większa od zmiennej l i podejmie odpowiednie działanie (wyświetli komunikat).

Każdy warunek musi zawierać się w nawiasie okrągłym po słowie kluczu „if”: „if (warunek)”. Takich warunków możemy mieć, ile tylko chcemy, ale aby program ostatecznie przeszedł do instrukcji działania, wszystkie muszą być spełnione:

Moim osobiście zdaniem, czytelniej jest wykorzystywać nawiasy {}, które sprawiają, że nasz kod jest przejrzysty i czytelny. Podczas testowania warunków często stosuje się operatory relacji, aby sprawdzić warunek:

Operator Opis Działanie

>=

Większe od lub równe 8 >= 3 (true)
3 >= 5 (false)

<=

Mniejsze od lub równe 3<=9 (true)
5<=5 (true)

==

Równoważne, równe „tekst” == „tekst” (true)
15 == 3 (false)
0.87 == 0.87 (true)

!=

Nierównoważne, nierówne „tekst” != „kot” (true)
15 != 14 (true)
0.58 != 0.58 (false)

W poniższym przykładzie instrukcja if sprawdza długość wpisanego tekstu, jeśli jego długość jest równoważna zeru, wtedy zostanie wyświetlona informacja:

W poniższym przykładzie zmienna typu Boolean jest ustawiona na true, a następnie sprawdzana w instrukcji if. Wyjściem jest wyświetlenie teksu w konsoli, oczywiście warunek jest z góry spełniony.

Powyższe instrukcje nie podejmują działania w przypadku gdy warunek nie jest spełniony, aby instrukcja podejmowała działanie w każdym przypadku, należy ją rozbudować o element „else”, tworząc instrukcję if…else… .


Po modyfikacji stworzyłem instrukcję powitalną, po wpisaniu imienia, program wyświetli powitanie, jeśli użytkownik nic nie wpisze, wtedy zostanie poinformowany o braku wpisu:

Przykład poniższy sprawdza, czy zdałeś egzamin:

Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby zagnieździć jedną instrukcję w drugiej, można zagnieździć tyle instrukcji, ile nam się podoba, byle by test logiczny wewnątrz był dla nas zrozumiały:

Kolejny przykład sprawdzi, czy wpisana liczba jest liczbą parzystą, przyjrzyj się, jak została skonstruowana instrukcja:

W instrukcji powyżej pominięto niektóre nawiasy {}. W instrukcji if można sprawdzać więcej niż jeden warunek, należy w tym celu zastosować modyfikację if … elseif … lub modyfikację if…elseif…else.

 
 

Poniższy przykład pobierze od użytkownika znak (jeśli zostanie wpisany dłuższy tekst, pobrany zostanie pierwszy znak) i sprawdzi, czy znak jest dużą literą, małą czy cyfrą:

Przy testowaniu warunków, możesz używać operatorów logicznych, takich jak „&&”, „&”, „||”, „|” i „!” Do generowania złożonych warunków.

Operator Opis Działanie

&&

&

Operator logiczny „i” (AND) true && true = true
true && false= false
false && true = false
false && false= false

||

|

Operator logiczny „lub” (OR) true || true = true
true || false= true
false || true = true
false || false= false

!

Nieprawda że !true = false

!false= true

Program będzie prawidłowo testował warunek, zarówno z pojedynczymi jak i z podwójnymi znakami logicznymi. Poniższy kod przedstawia przykłady.


Permalink do tego artykułu: https://visualmonsters.cba.pl/c/instrukcja-if/